Czy w Statucie przedszkola powinien znaleźć się zapis o maksymalnej liczbie dzieci w grupie? Jaka jest dopuszczalna maksymalna liczba dzieci w grupie? Czy są przepisy, które regulują tę kwestę dla placówek niepublicznych?


Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa oświatowego, statut przedszkola niepublicznego nie jest zobowiązany do zawierania zapisu dotyczącego maksymalnej liczby dzieci w grupie. Przedszkola niepubliczne działają na podstawie statutu nadanego przez osobę prowadzącą, który powinien określać m.in. nazwę, cel oraz zadania placówki.

W praktyce, wiele przedszkoli niepublicznych decyduje się jednak na określenie w statucie liczby dzieci w grupie, dostosowując ją do możliwości organizacyjnych placówki oraz standardów opieki i edukacji. W przypadku takiego rozwiązania należy jednak liczyć się z faktem, że rozwiązania organizacyjne wprowadzone do statutu staną się wiążące dla przedszkola i będą stanowić punkt odniesienia w przypadku ewentualnej kontroli przedszkola.

Warto jednak zauważyć, że brak jest przepisów prawnych narzucających konkretną maksymalną liczbę dzieci w grupie dla przedszkoli niepublicznych. Oznacza to, że organ prowadzący ma swobodę w ustalaniu tej liczby, z uwzględnieniem warunków lokalowych, kadrowych oraz zapewnienia odpowiedniej jakości opieki i edukacji. Można w tym zakresie w sposób odpowiedni stosować zapisy § 5 pkt 1 rozporządzenia MEN z 28 sierpnia 2017 r. w sprawie rodzajów innych form wychowania przedszkolnego, warunków tworzenia i organizowania tych form oraz sposobu ich działania (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1520). Zgodnie z nim powierzchnia każdego pomieszczenia przeznaczonego na zbiorowy pobyt od 3 do 5 dzieci wynosi co najmniej 16 m2; w przypadku liczby dzieci większej niż 5 powierzchnia ulega odpowiedniemu zwiększeniu na każde kolejne dziecko, z tym że:

Podsumowując, w statucie przedszkola niepublicznego nie ma obowiązku zamieszczania zapisu o maksymalnej liczbie dzieci w grupie, a przepisy prawa nie określają konkretnej dopuszczalnej liczby dzieci w grupie dla takich placówek. Decyzja w tej kwestii należy do organu prowadzącego, który powinien uwzględnić możliwości organizacyjne oraz dbałość o jakość świadczonych usług edukacyjnych i opiekuńczych.