Nauczyciel będący obcokrajowcem, w celu rozpoczęcia pracy na stanowisku nauczyciela w niepublicznej jednostce oświaty w Polsce, powinien spełnić analogiczne wymogi kwalifikacyjne, co nauczyciel posiadający obywatelstwo polskie. Wymogi te w przypadku niepublicznych szkół określone zostały, analogicznie jak w placówkach publicznych, w rozporządzeniu Ministra Edukacji i Nauki z 14 września 2023 r. w sprawie szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli (Dz.U. z 2023 r. poz. 2102).
Analogicznie jak w przypadku kandydatów na stanowisko nauczyciela w niepublicznej jednostce będących obywatelami polskimi, również w przypadku obcokrajowców konieczne będzie spełnienie warunków, o których mowa w art. 10 ust. 5 pkt 2-5 KN, zgodnie z którymi:
- powinien mieć on pełną zdolność do czynności prawnych i korzystać z praw publicznych;
- nie powinno się przeciwko niemu toczyć postępowanie karne w sprawie o umyślne przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub postępowanie dyscyplinarne;
- nie może być skazany prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
- nie może być prawomocnie ukarany karą dyscyplinarną, o której mowa w art. 76 ust. 1 pkt 3, w okresie 3 lat przed nawiązaniem stosunku pracy, albo karą dyscyplinarną, o której mowa w art. 76 ust. 1 pkt 4;
- powinien posiadać kwalifikacje wymagane do zajmowania danego stanowiska.
Warto również pamiętać o obowiązku wynikającym z art. 21 ust. 1 ustawy z 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym i ochronie małoletnich (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1802). Wskazuje on, że przed nawiązaniem z osobą stosunku pracy lub przed dopuszczeniem osoby do innej działalności związanej z wychowaniem, edukacją, wypoczynkiem, leczeniem, świadczeniem porad psychologicznych, rozwojem duchowym, uprawianiem sportu lub realizacją innych zainteresowań przez małoletnich, lub z opieką nad nimi na pracodawcy lub innym organizatorze takiej działalności oraz na osobie, z którą ma być nawiązany stosunek pracy lub która ma być dopuszczona do takiej działalności, ciążą obowiązki określone w art. 21 ust. 2-8 tej ustawy. W przypadku osoby będącej obcokrajowcem oznacza to odpowiednio konieczność przedstawienia informacji z rejestru karnego państwa obywatelstwa lub odpowiedniego oświadczenia (art. 21 ust. 4 i 7 ustawy z 13 maja 2016 r.).
Dyplom ukończenia studiów wyższych uzyskany za granicą może być uznany za równoważny z polskim odpowiednikiem na podstawie umowy międzynarodowej, a w przypadku jej braku – w drodze nostryfikacji. Odpowiednich informacji w tym zakresie udziela Narodowa Agencja Wymiany Akademickiej (NAWA) https://nawa.gov.pl/.
Zgodnie z polskim prawem, dokumenty związane z zatrudnieniem cudzoziemca powinny być zrozumiałe zarówno dla pracodawcy, jak i dla pracownika. Oznacza to, że przedstawione przez kandydata będącego obcokrajowcem dokumenty sporządzone w języku obcym powinny być przetłumaczone na język polski (nie jest wymagane w tym zakresie tłumaczenie przysięgłe, chociaż oczywiście taka forma jest zalecana), a koszt tłumaczenia powinien ponieść przyszły pracownik. Z drugiej strony, zgodnie z ustawą o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, pracodawca zatrudniający cudzoziemca jest zobowiązany do zawarcia z nim umowy w formie pisemnej oraz przedstawienia przed podpisaniem umowy jej tłumaczenia na język zrozumiały dla cudzoziemca.
Poza powyższym pozostaje kwestia posiadania przez cudzoziemca odpowiednich dokumentów uprawniających do legalnego pobytu i pracy na terytorium RP.
