Należy odróżnić obliczenie wynagrodzenia za pracę wykonaną w ramach godziny nadliczbowej od sposobu ustalenia wysokości dodatku do tego wynagrodzenia. Na podstawie art. 151¹ § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, Dz. U. z 2020 r., poz. 1320 za pracę w godzinach nadliczbowych pracownikowi przysługuje normalne wynagrodzenie oraz dodatek w wysokości 50% albo 100%. Normalne wynagrodzenie za godzinę nadliczbową (pierwszy element wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych) obejmuje wynagrodzenie zasadnicze oraz takie wynagrodzenie, które pracownik otrzymuje stale i systematycznie (wyrok Sądu Najwyższego zdnia 3 czerwca 1986 r., I PRN 40/86, OSNC 1987/9/140), a więc w przypadku podanym w pytaniu – wynagrodzenie zasadnicze, dodatek za wychowawstwo i dodatek motywacyjny. Z kolei sposób obliczania wysokości samego dodatku do wynagrodzenia za pracę w godzinie nadliczbowej (czyli drugiego elementu wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych) określa art. 151¹ § 3 KP, który stanowi, że wynagrodzenie stanowiące podstawę obliczania dodatku w wysokości odpowiednio 50% albo 100% obejmuje wynagrodzenie pracownika wynikające z jego osobistego zaszeregowania określonego stawką godzinową lub miesięczną, a więc wynagrodzenie zasadnicze oraz dodatek funkcyjny (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 3 kwietnia 2007 r., II PZP 4/07, OSNP 2007/21-22/307, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 lutego 2018 r., I PK 347/16). W związku z tym w podstawie dodatku do wynagrodzenia należy uwzględnić wynagrodzenie zasadnicze i dodatek funkcyjny za wychowawstwo (jeśli w danej niepublicznej szkole dodatek ten zaliczany do dodatków funkcyjnych), bez ich podwyższania do minimalnego wynagrodzenia, ponieważ dokonania takiej operacji nie przewiduje ustawa KP, ani ustawa z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz.U. z 2018 r., poz. 2177 ze zm.).