Przedszkole nie jest uprawnione do domagania się zapłaty czesnego za okres, w którym nie wykonuje usług na rzecz dziecka (art. 3571 § 1, art. 385³ pkt 22, art. 495 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 1145). W związku z tym nie ma podstawy prawnej do domagania się zapłaty czesnego za czas, gdy przedszkole nie realizuje na rzecz dzieci zadań wymienionych w statucie i umowie z rodzicami, ponieważ takie postanowienie byłoby nieważne jako niedozwolona klauzula umowna. Jeśli natomiast chodzi o sytuację, w której przedszkole wykonuje swoje statutowe zadania ale nie w siedzibie, tylko w formie zdalnej, można do umów wprowadzić zapis, że w czasie świadczenia usług z formie zdalnej obowiązuje dotychczasowa (lub jakaś inna) wysokość czesnego.